.. บางสถานที่ เหมาะกับบางอย่าง
บางที่ ที่เราไป มันก็ทำให้เราทำงานได้
.. หลายวัน อยากจะเขียนระบายอะไรบ้าง ?
แต่ กลับพบว่า งานมีมากเกินกว่าจะมีเวลาเขียน
.. แต่มันคาใจ จึงอยากจะเขียนออกมา
.. สำหรับที่นี่.. อยากให้เป็นที่เงียบ ๆ สงบ
ที่ไม่ต้องมีใครรู้จักเยอะ เป็นที่พักสบาย ๆ
เอาไว้หลบพัก เวลาเหนื่อย
.. บางสถานที่ ก็ทำให้หลายคนผิดหวัง
เศร้าเสียดาย กับสิ่งที่มันสูญหายไปกับกาลเวลา
.. แต่สำหรับสิ่งที่หายไป มันก็เอาคืนมาไม่ได้
มันจากไป เหมือนสายน้ำ เหมือนกาลเวลา
.. แต่จะมีสักกี่คน มองว่า เมื่อขณะที่มันคงอยู่นั้น
มันเกิดคุณูปการ ต่อสติปัญญาของผู้คนมากเพียงใด ?
หรือ ไม่ก็ ก่อพิษทางจิตวิญญาณ บ่มเพาะมิจฉาทิฏฐิ
ให้แก่ผู้คนบนโลก ที่บังเอิญได้ผ่านมาพบพานงานเหล่านั้น
สักจำนวนแค่ไหน ก็คงไม่มีใครทราบได้ ?
.. สำหรับเราเอง.. กับบทความหลายร้อยข้อความ
ที่ใช้เวลา ใช้กำลังสมอง ใช้แรงกายทุ่มเท เขียนขึ้นมาในเวป mblog
ก็รู้สึกเสียดาย ที่มันได้สูญหายไป พร้อมกับประสิทธิภาพของเวปฯ
ที่ไม่สามารถรองรับอะไรได้อีกแล้ว..
ก่อนหน้าที่จะปรับปรุงใหม่
Mblog เปรียบเสมือนคนป่วยไข้ ที่ไม่สามารถเยียวยาได้อีกต่อไป
แต่ทุกคนก็ยังคงตั้งความหวังว่า .. เขา(Mblog) จะกลับมาเป็นเหมือนคนเดิม ๆ
คนที่เคยให้ความสุข คนที่รองรับทุกอารมณ์
ของทุกผู้คนที่มาพบปะกัน ณ ที่แห่งนี้
Mblog ทำหน้าที่ "ผู้ให้" มาโดยตลอด โดยไม่ปริปากบ่น
แม้จะเป็นส่วนเล็ก ๆ ในเวปใหญ่ ๆ ของผู้จัดการออนไลน์
สถานที่แห่งนี้ เคยเป็นที่ ๆ หลายคนค้นพบความสามารถพิเศษ
ในการเป็น Blogger ตัวเอง อย่างน่าทึ่ง แบบที่เจ้าตัวก็เกินจะคิด
เราได้มีเพื่อนใหม่ ๆ มีเพื่อนมาก-เพื่อนน้อย
แตกต่างกันไป ตามความสามารถแห่งมนุษยสัมพันธ์ ที่แต่ละคนมี
เพื่อนที่บางทีก็มีโอกาสได้นัดพบกันตัวเป็น ๆ ให้เราได้รู้ว่า
เขา(เพื่อน)ที่เราได้คุยตอบโต้กันไปมานั้น เป็นมนุษย์จริง ๆ
มีจิตวิญญาณ-เลือดเนื้อ มีชีวิตจริง ๆ
โลกไซเบอร์แห่งนี้จึงเป็นสถานที่ทำให้พบเจอเพื่อนที่เราอาจไม่คาดฝัน
สิ่งที่เกิดขึ้น .. มันก็เป็นไปตามหลักของไตรลักษณ์
ที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ในโลกว่า "เกิดขึ้น-ตั้งอยู่ และ ดับไป"
ไม่มีอะไรคงมั่นเลยสักอย่าง แม้แต่ชีวิต และจิตวิญญาณของทุก ๆ คน
ถึงสักวันใดวันหนึ่ง ก็จะถึงจุดเสื่อมสูญสิ้นสลาย หายไปหมดเช่นกัน
จงใช้ประโยชน์ กับสิ่งที่มีอยู่ จงทำสิ่งที่เหลืออยู่ให้เป็นให้เกิดคุณค่า
อย่าทำสิ่งที่มีอยู่ให้เป็นพิษภัย ก่อโทษ ก่อทุกข์
เพราะถ้าเราทำสิ่งที่เป็นทุกข์ภัย เราก็จะได้รับผลร้ายจากสิ่งที่เราทำเสมอ
ช้า หรือ เร็ว เท่านั้น ..
.. เพราะฉะนั้น อยากเป็นผู้ที่มีความสุข จงเป็นผู้ให้
และมีความสุข เมื่อยัง "คงอยู่" เพื่อที่จะไม่ต้องทุกข์
เมื่อถึงวันที่ต้องเสื่อมสูญ ว่า..
เราไม่ได้ใช้วันเวลา-ทรัพยากรที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์ อย่างที่ควรจะเป็น
....
ขอบคุณ Mblog ที่ให้ความสุข และมิตรภาพตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
ขอบคุณ ที่ให้เราได้เป็นส่วนหนึ่งของความอบอุ่น-ความรัก และความสุข ในบ้านแห่งนี้
.. เพื่อน ๆ หลายคนได้อ่านแล้ว ก็คงจะทำใจได้
เริ่มต้นใหม่ ก้าวไปอย่างรอบคอบ และร่วมเป็นผู้ให้ความสุขกับ Mblog
เท่าที่เวลาของแต่ละคนจะเอื้ออำนวย ต่อไป..
by • chaba2550 •http://
บางที่ ที่เราไป มันก็ทำให้เราทำงานได้
.. หลายวัน อยากจะเขียนระบายอะไรบ้าง ?
แต่ กลับพบว่า งานมีมากเกินกว่าจะมีเวลาเขียน
.. แต่มันคาใจ จึงอยากจะเขียนออกมา
.. สำหรับที่นี่.. อยากให้เป็นที่เงียบ ๆ สงบ
ที่ไม่ต้องมีใครรู้จักเยอะ เป็นที่พักสบาย ๆ
เอาไว้หลบพัก เวลาเหนื่อย
 |
ภาพวอลล์เปเปอร์สวย ๆ ได้ที่นี่.. http://
|
.. บางสถานที่ ก็ทำให้หลายคนผิดหวัง
เศร้าเสียดาย กับสิ่งที่มันสูญหายไปกับกาลเวลา
.. แต่สำหรับสิ่งที่หายไป มันก็เอาคืนมาไม่ได้
มันจากไป เหมือนสายน้ำ เหมือนกาลเวลา
.. แต่จะมีสักกี่คน มองว่า เมื่อขณะที่มันคงอยู่นั้น
มันเกิดคุณูปการ ต่อสติปัญญาของผู้คนมากเพียงใด ?
หรือ ไม่ก็ ก่อพิษทางจิตวิญญาณ บ่มเพาะมิจฉาทิฏฐิ
ให้แก่ผู้คนบนโลก ที่บังเอิญได้ผ่านมาพบพานงานเหล่านั้น
สักจำนวนแค่ไหน ก็คงไม่มีใครทราบได้ ?
.. สำหรับเราเอง.. กับบทความหลายร้อยข้อความ
ที่ใช้เวลา ใช้กำลังสมอง ใช้แรงกายทุ่มเท เขียนขึ้นมาในเวป mblog
ก็รู้สึกเสียดาย ที่มันได้สูญหายไป พร้อมกับประสิทธิภาพของเวปฯ
ที่ไม่สามารถรองรับอะไรได้อีกแล้ว..
 |
| แมงปอสีแดง แห่งลำน้ำเข็ก / วังทอง พิษณุโลก ภาพโดย chaba2550 |
ก่อนหน้าที่จะปรับปรุงใหม่
Mblog เปรียบเสมือนคนป่วยไข้ ที่ไม่สามารถเยียวยาได้อีกต่อไป
แต่ทุกคนก็ยังคงตั้งความหวังว่า .. เขา(Mblog) จะกลับมาเป็นเหมือนคนเดิม ๆ
คนที่เคยให้ความสุข คนที่รองรับทุกอารมณ์
ของทุกผู้คนที่มาพบปะกัน ณ ที่แห่งนี้
Mblog ทำหน้าที่ "ผู้ให้" มาโดยตลอด โดยไม่ปริปากบ่น
แม้จะเป็นส่วนเล็ก ๆ ในเวปใหญ่ ๆ ของผู้จัดการออนไลน์
สถานที่แห่งนี้ เคยเป็นที่ ๆ หลายคนค้นพบความสามารถพิเศษ
ในการเป็น Blogger ตัวเอง อย่างน่าทึ่ง แบบที่เจ้าตัวก็เกินจะคิด
เราได้มีเพื่อนใหม่ ๆ มีเพื่อนมาก-เพื่อนน้อย
แตกต่างกันไป ตามความสามารถแห่งมนุษยสัมพันธ์ ที่แต่ละคนมี
เพื่อนที่บางทีก็มีโอกาสได้นัดพบกันตัวเป็น ๆ ให้เราได้รู้ว่า
เขา(เพื่อน)ที่เราได้คุยตอบโต้กันไปมานั้น เป็นมนุษย์จริง ๆ
มีจิตวิญญาณ-เลือดเนื้อ มีชีวิตจริง ๆ
โลกไซเบอร์แห่งนี้จึงเป็นสถานที่ทำให้พบเจอเพื่อนที่เราอาจไม่คาดฝัน
 |
| ห้วยน้ำดัง ม.ค.2556 ภาพโดย chaba2012 : http://www.facebook.com/media/set/?set=a.375476575883356.81607.246507728780242&type=1 |
สิ่งที่เกิดขึ้น .. มันก็เป็นไปตามหลักของไตรลักษณ์
ที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ในโลกว่า "เกิดขึ้น-ตั้งอยู่ และ ดับไป"
ไม่มีอะไรคงมั่นเลยสักอย่าง แม้แต่ชีวิต และจิตวิญญาณของทุก ๆ คน
ถึงสักวันใดวันหนึ่ง ก็จะถึงจุดเสื่อมสูญสิ้นสลาย หายไปหมดเช่นกัน
จงใช้ประโยชน์ กับสิ่งที่มีอยู่ จงทำสิ่งที่เหลืออยู่ให้เป็นให้เกิดคุณค่า
อย่าทำสิ่งที่มีอยู่ให้เป็นพิษภัย ก่อโทษ ก่อทุกข์
เพราะถ้าเราทำสิ่งที่เป็นทุกข์ภัย เราก็จะได้รับผลร้ายจากสิ่งที่เราทำเสมอ
ช้า หรือ เร็ว เท่านั้น ..
.. เพราะฉะนั้น อยากเป็นผู้ที่มีความสุข จงเป็นผู้ให้
และมีความสุข เมื่อยัง "คงอยู่" เพื่อที่จะไม่ต้องทุกข์
เมื่อถึงวันที่ต้องเสื่อมสูญ ว่า..
เราไม่ได้ใช้วันเวลา-ทรัพยากรที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์ อย่างที่ควรจะเป็น
....
ขอบคุณ Mblog ที่ให้ความสุข และมิตรภาพตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
ขอบคุณ ที่ให้เราได้เป็นส่วนหนึ่งของความอบอุ่น-ความรัก และความสุข ในบ้านแห่งนี้
.. เพื่อน ๆ หลายคนได้อ่านแล้ว ก็คงจะทำใจได้
เริ่มต้นใหม่ ก้าวไปอย่างรอบคอบ และร่วมเป็นผู้ให้ความสุขกับ Mblog
เท่าที่เวลาของแต่ละคนจะเอื้ออำนวย ต่อไป..
by • chaba2550 •http://
--------
** หมายเหตุ บันทึกไว้ ณ วันที่เข้าใจว่า จะไม่สามารถได้เห็นบทความเก่า ๆ ที่เคยเขียนไว้ใน Mblog กลับคืนมาแล้ว .. แต่วันนี้ได้เข้าไปเยี่ยมบล๊อคตัวเอง ก็ทราบว่า มีบล๊อคทั้งหมดรวม 700 กว่าบทความ ได้ถูกนำกลับมาที่เดิมแล้ว.. ขอขอบคุณผู้ดูแล mblog ผู้จัดการออนไลน์เป็นอย่างยิ่งค่ะ.. **
ขอบคุณเพลงอันแสนไพเราะของ Ryo Yoshimata /Itohoshii (いとおし意)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น