การกลับมาของชบา ในปี 2012 (พ.ศ.๒๕๕๕)
.. ยังหาไม่เจอว่า อะไรที่กำลังรบกวนจิตใจเราอยู่
วันสองวันที่ผ่านมานี้ รู้สึกไม่ค่อยสงบเลย
การงานก็ค่อนข้างสับสน ถึงเขียนเรียบเรียงลำดับงานไว้บ้างบางวัน
แต่พอตกกลางคืน ถึงเวลานอนแล้ว ก็รู้ว่า เราไม่ได้งานตามเป้า
.. วันเวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน
เพราะชีวิต มันต้องเกี่ยวข้องกับผู้คนมาก
แม้ชีวิตจริง เราจะอยู่กับบ้าน ทำงานบ้าน
แต่ผู้คนกลับผ่านเข้ามาสู่ชีวิต ทางโซเชียลเน็ตเวิร์ค
หรือที่เราเป็นสมาชิกอยู่นั่นคือ facebook
.. ณ เฟสบุ๊ค.. เราทันโลก ทันข่าวสาร ติดต่อเพื่อนๆ ได้ไม่กี่วินาที
แค่เพียงจิ้มแป้นคีย์บอร์ด และคลิกเม้าส์
การงานไม่ว่างานเล็กงานใหญ่ ยิ่งงานเพื่อบ้านเพื่อเมือง
ก็ยิ่งสื่อสารบอกกันรู้เรื่องสำเร็จรวดเร็ว ทันสาสมแก่ใจ
และรู้ผลแห่งเรื่องราวได้แทบเกือบไม่ต้องรอ
.. แต่ ในชีวิตจริง เราก็ต้องแบ่งเวลาให้เหมาะสม
มิฉะนั้น การดำเนินชีวิต คงล้มเหลว
คนเราไม่ได้ดีงามไปเสียทุกอย่าง
เราต้องประเมินประมาณ ในการทำงานเพื่อส่วนรวม
และเพื่อส่วนตัว ให้ดี อย่าให้ตนเองเดือดร้อน
.. งานเพื่อส่วนรวมมันเป็นเรื่องใหญ่ เรื่องสำคัญ
แต่หากไม่มีเราแล้ว ก็จะไม่มีเรา ไปร่วมทำงานดี ๆ เช่นนั้นได้
เพราะฉะนั้น .. เราต้องดูแลตัวเอง ดูแลงานตนเอง
ดูแลภาระหน้าที่ชีวิตจริงของตนเองให้ดี อย่าให้บกพร่อง
.. เมื่อเราเข้มแข็ง มั่นคง งานตนเองก็ไม่เสียหาย
มีพลังมากพอ ที่จะให้แก่โลก รับใช้โลก
นั่นแหละ เราก็จะไม่ทุกข์ ไม่กังวลต่อไปอีก
...
นี่เป็นบทบันทึก ที่ปรึกษากับตัวเอง
เมื่อมีปัญหา เมื่อเกิดความไม่สงบ..
.. ทุกครั้ง เราเลือกที่จะหยุด!.. ทุกอย่าง
แล้วนั่งลง เขียนบันทึก ปรึกษากับสมองตัวเอง
.. และมันมักจะได้คำตอบที่ดี ทุกที..
เป็นการรีเซต จัดระบบสมองใหม่..
วิธีทำให้คลิปเล่นอัตโนมัติ >< คลิกอ่านเลยค่ะ..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น