.. ไดอารี่ วัยเยาว์-1..+*

ขอบคุณภาพสวย ๆ จากอินเตอร์เนตค่ะ

(เข้าชม 252 ครั้ง)

.. เมื่อก่อน ฉันเป็นคนเงียบ ๆ ขาดความมั่นใจ
กลัวที่จะแสดงความคิดเห็น ไม่กล้า ประหม่า ขี้อาย

เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันคือ ไดอารี่..

ฉันเคยเห็นว่า แม่มีไดอารี่เหมือนกัน
ตั้งแต่ตอนที่ฉันยังเล็ก
ลายมือแม่สวยงาม ปราณีต บรรจงมาก
แม่จดทุกอย่าง ที่ต้องการเก็บไว้ในความทรงจำ
ลงไปในไดอารี่ของแม่
มีทั้งเรื่องราวความทุกข์ ความรัก
บทเพลงโปรด บทกลอน
มีภาษาอังกฤษด้วย

เรื่องที่ฉันชอบแอบอ่านคือ เรื่องที่พ่อกับแม่พบกัน
รักกัน และเรื่องวันแต่งงานของพ่อกับแม่


แต่ฉันก็จำได้ราง ๆ รู้สึกว่ามันหวานชื่นดี
เหมือนในละครน้ำเน่าที่ฉันเคยดู

แม่เป็นผู้หญิงฉลาดนะ ในความคิดฉัน
ค่อนข้างจะหลงตัวเอง ว่าตัวเองสวย
ฉลาด ดี คิดประมาณว่า เป็นนางเอก อะไรอย่างงั้น
แม่จบ มศ.5 มั้งถ้าจำไม่ผิด

แย่จังฉันจำเรื่องราวของแม่ไม่แม่นเลย
ต่างจากแม่ ดูแม่จะสนใจเรื่องของฉัน
มากเกินกว่าที่ควร แม่จำรายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับฉัน
แล้วแม่ก็เรียกมันว่า "ความรัก"
แต่ฉันกลับเห็นว่ามันเป็น "ความอึดอัด"

ยิ่งแม่รัก แม่ก็ยิ่งเพ่ง ยิ่งหวง ยิ่งไม่ละวางสายตา
จนฉันรู้สึกว่า จะต้องไปจากแม่
ออกไปเสียจากกรอบกรงแห่งความรัก
ที่ฉันยอมรับว่า ไม่เคยรู้สึกว่า ซาบซึ้ง

โอ๊ะ... อย่าให้แม่รู้นะ เพราะกลัวว่าแม่จะเสียใจ
ฉันรู้สึกเสมอมาว่า  แม่รักพี่ชายมากกว่า
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาก
ฉันเป็นเด็กหัวดื้อ ที่มักจะถูกแม่ตีอย่างสม่ำเสมอ
ฉันถูกทำโทษบ่อย จำได้ว่า แม่ตักน้ำในบ่อ ราดหัวฉัน
จนฉันหายใจแทบไม่ทัน ครั้งแล้วครั้งเล่า

มันก็เป็นเรื่องโหดร้าย สำหรับเด็กผู้หญิงเล็ก ๆ คนหนึ่ง
แต่ทุกวันนี้ ฉันว่าฉันเข้าใจแม่แล้ว
และเลิกเกลียดแม่ เลิกคิดว่าแม่รักลูกไม่เท่ากัน

ฉันเข้าใจแม่ และสงสาร
เพราะแม่นั้น ถูกกดดัน จากสภาพครอบครัว
ที่พ่อกินเหล้า และเจ้าชู้ (ในสมัยนั้น)
ครอบครัวสามี (พ่อฉัน) ไม่รักลูกสะใภ้
แม่เหมือนนางเอกในนิยายน้ำเน่าที่ฉันเคยดู
ที่มักจะถูกแม่ผัว และน้องสามี กลั่นแกล้งต่าง ๆ นานา
เวลาพ่อเมามา แม่ก็ต้องคอยลากไปอาบน้ำ
เพราะกลิ่นเหล้าพ่อ เหม็นไปทั้งบ้าน
ถ้าพ่อไม่เมาหลับ ก็มักจะอาละวาด
หาเรื่องทุบตี ทำลายข้าวของ

จำได้ว่าสมัยนั้น ไฟฟ้าเข้าไปในหมู่บ้านใหม่ ๆ
ฉันได้ดูทีวีขาวดำ ฉันนึกอยากได้กล้องถ่ายทีวี
ถ้าฉันมีมัน ฉันจะถ่ายภาพตอนที่พ่อกำลังเมา
แล้วออกลวดลายต่าง ๆ นั้น

พอพ่อสร่างเมา ฉันจะฉายให้พ่อดู
ฉันเชื่อว่า พ่อของฉัน จะต้องเลิกเมาเหล้าแน่ ๆ เลย
หากได้ดูว่า พ่อน่าเกลียด และน่ารังเกียจเพียงใด
ขณะที่เมาเหล้า ไม่ได้สติ...

 จริง ๆ ไม่ได้ตั้งใจจะเขียนเรื่องเหล่านี้หรอก
แต่ก็นั่นแหละ ฉันก็มักจะเป็นอย่างนี้เสมอ..
เมื่ออยู่ตามลำพังกับไดอารี่..
คืนนี้ง่วงแล้ว สี่ทุ่มครึ่ง ได้เวลานอน..

..

..ราตรีสวัสดิ์นะ..